Robin, van oorsprong criminologe, heeft sinds 2009 meegewerkt aan onderzoeken naar behoeften van slachtoffers in het strafproces, de begrijpelijkheid van DNA-rapporten, de inhoud van processen-verbaal en de invloed van beeld, geluid en tekst op het oordeel over verdachtenverhoren. Daarnaast heeft Robin een achtergrond in de duurzame begeleiding van hoogopgeleide (jong)volwassenen met een afstand tot de arbeidsmarkt en werkgevers. Gedurende haar vrijwilligerswerk in Zuid-Afrika en Oeganda, werd zij naast veel mooie ervaringen, ook geconfronteerd met knelpunten voor kwetsbare personen in het strafrechtssysteem:
‘Een zaak waarbij ik betrokken was betrof de groepsverkrachting van een gehandicapt en diep verstandelijk beperkt meisje. Zij kon zich moeilijk uiten, laat staan zich verweren. Tijdens de aangifte vroeg de politieagent of het slachtoffer vrijwillig had ingestemd met de seks, hierop antwoordde zij moeizaam ‘ja’. Het was duidelijk dat zij de vragen van de verhoorder niet begreep en hierop niet rationeel kon reageren, zowel uit onbegrip als angst.’
Robins passies voor het opsporingsonderzoek en kwetsbare personen kwamen samen in haar promotieonderzoek. Dit onderzoek richt zich op het herkennings- en verhoorproces van verdachten met een licht verstandelijke beperking in het politieverhoor. Resultaten laten het positieve effect zien van verhooropleidingen (bewustzijn, kennis en oefening) en het belang van de duurzame doorwerking van relevante wetenschappelijke inzichten naar beleid, onderwijs en de beroepspraktijk.
Deze doorwerking is tegelijkertijd één van de fundamentele uitgangspunten van de ‘Strategische Onderzoeksagenda Politie’ 2023-2026, waarin het onderzoeksthema ‘verhoor’ (investigative interview) een eigen plaats heeft verworven. Al eeuwenlang speelt het politieverhoor van verdachten en getuigen namelijk een prominente rol in de bewijsvoering in strafzaken. Het Nederlandse politieverhoor is momenteel aan veel verandering onderhevig. Nieuwe wetenschappelijke inzichten en richtlijnen omtrent het verhoor (bv. Méndez Principles) vragen om doorwerking in het politieonderwijs en de praktijk.
De komende jaren zal Robin zich richten op technologische onderzoeken naar onder meer kwaliteitsverbetering en specialistische kennisbenutting binnen diverse verhoorsituaties. Zij werkt hierbij o.a. samen met Nicolien Kop (lector Criminaliteitsbeheersing & Recherchekunde), Christianne de Poot (o.a. hoogleraar Criminalistiek (VU) en lector Forensisch Onderzoek) en docenten verhooronderwijs van de Politieacademie. Bij het NSCR is zij betrokken bij onderzoek van Nicola Palena en Stijn Ruiter naar geheugen-bevorderende technieken bij getuigenverhoren en bij een studie van onder meer Marijke Malsch en Pieter Vergouw naar het doen van afstand van het recht op een advocaat door verdachten met een licht verstandelijke beperking.
In de samenwerking van het NSCR en de Politieacademie wordt een verbinding gelegd tussen het ‘Evidence-based Policing’ onderzoeksprogramma (NSCR) en het Kenniscentrum ‘Opsporing en Criminaliteitsbeheersing’ (Politieacademie). De bundeling van beide kennisorganen draagt bij aan de wetenschappelijke en praktijkgerichte invulling en onderbouwing van een evidence-based politiepraktijk.
Kortom, de start van een waardevolle samenwerking.
Lees meer over de onderzoeksgroep Evidence-based Policing van het NSCR.
Actuele berichten